Zespół Pałacowo- Folwarczny w Gałowie wpisany jest do Rejestru Zabytków i obejmuje pałac z pierwszej połowy XVI w. (przebudowywany w. XVIII i XIX w., zrujnowany wskutek pożarów w roku 1985 i 1997) oficyny, remizę z XIX/ XX w., budynek gospodarczy z 1 poł. XX w. oraz park z XIX wieku. Eklektyczny pałac stanowi dziedzictwo kulturowe zawierające cechy stylowe gotyku, renesansu i klasycyzmu. Obecnie Zespół obejmuje powierzchnię ok. 10 ha. Teren Zespołu dzieli się funkcjonalnie i przestrzennie na 4 obszary:

• Obszar „środkowy” z „główną” polaną widokową, zamknięty kompleksem drzew za „małym” stawem- w jego centralnej części usytuowany jest pałac, w północnej części budynki oficynowe zamknięte kompleksem drzew historycznego założenia parkowego, we wschodniej części „duży” staw z wyspą porośniętą olszami otoczony z trzech stron lasem, od południa polana przylegająca do Potoku Karczyckiego z brzegami porośniętymi okazałymi drzewami, polana zakończona „małym” stawem z wyspą, swoim obszarem dochodzi do ul. Parkowej i Szkolnej;
• Obszar „środkowej” polany widokowej- w kształcie trójkąta, podzielony szpalerem okazałych kolonów na 2 mniejsze polany, otoczone kompleksami historycznych zadrzewień i lasem, z usytuowaną w północno- wschodnim narożniku ogrodzoną posesją byłej leśniczówki, od północy obszar przylega do potoku i ul. Szkolnej, od wschodu teren otoczony lasem, od południa przylega do leśnej drogi z podwójnym szpalerem okazałych lip, od zachodu obszar poprzez kompleksy zadrzewień przylega do ul. Parkowej;
• Obszar folwarku- przylegający do „głównej” polany widokowej, oddzielony od niej szpalerem drzew, z dwoma dziedzińcami o regularnych kształtach: głównym dziedzińcem- majdanem (w kształcie trapezowym, z nawierzchnią trawiastą otoczoną betonowymi drogami i usytuowanymi wzdłuż jego południowej i północnej krawędzi zabytkowymi budynkami gospodarskimi (stajnie, obory, spichlerz), zamkniętym od strony zachodniej zabytkowym, murowanym ogrodzeniem z bramą wjazdową do Zespołu, od wschodu zakończonym szpalerem drzew, oddzielającym od „głównej” polany widokowej z pałacem) oraz mniejszym dziedzińcem (w kształcie prostokątnym, z nawierzchnia trawiastą, przylegającym do północnych ścian obory, zamkniętym z pozostałych stron ruinami zabytkowych budynków gospodarskich, z zabytkowym ogrodzeniem i niezależną bramą wjazdową);
• Obszar dawnych ogrodów- w kształcie trapezu, zamykający obszar Zespołu od północy, porośnięty trawami (obecnie częściowo koszonymi), otoczony z trzech stron zabytkowym ogrodzeniem z pozostałościami bramy, z usytuowaną w środku południowych granic obszaru zabytkową lodownią z wejściem od strony ogrodów, część południowej granicy obszaru stanowi otwarty rów melioracyjny, wschodnia część obszaru to teren zarośnięty i zanieczyszczony wymagający regularnego koszenia.

Historia Zespołu Pałacowo- Folwarcznego w Gałowie ściśle związana jest z rodziną von Seydlitz, która to w roku 1318 dziedziczy po ostatnim piastowskim księciu wrocławskim- Henryku VI dobra ziemskie, zlokalizowane w Gałowie. To w roku 1561 Hanns von Seydlitz buduje zamek, zniszczony następnie w trakcie wojny 30- letniej. W roku 1687 dobra ziemskie powracają do rodziny von Seydlitz i rozpoczyna się odbudowa zniszczeń. Zespół Pałacowo- Folwarczny to również świadek historycznych działań zbrojnych prowadzonych na terenie obecnego woj. dolnośląskiego. Latem 1754 r. w okolicy Gałowa miały miejsce manewry armii pruskiej. Trzy lata później, w Lutyni i na obszarze okolicznych pól, w trakcie wojny siedmioletniej, rozegrała się Bitwa pod Lutynią, która zdecydowała o pozostawieniu Śląskapod kontrolą Fryderyka II. W 1787 r. w okolicach Gałowa mają miejsce ponowne manewry armii pruskiej, a dowódca armii- Fryderyk II stacjonuje w pałacu w Gałowie. Pałac zostaje również odwiedzony przez Fryderyka Wilhelma IV w 1852 r. W roku 1945 Gałów stanowi pszyczółek do ataków na lotnisko wojskowe w Strachowicach dla wojsk radzieckich. Po roku 1857 dobra Galowa trafiają w ręce rodziny von Roeder i pozostają w ich władaniu do roku 1945. Po II wojnie światowej Zespół Pałacowo- Folwarczny ulega całkowitej dewastacji. Następują liczne grabieże majątku wraz z wyposażeniem oraz dewastacja układu funkcjonalnego i przestrzennego. Brak jest systematycznych działań remontowych obiektów budowlanych oraz utrzymania i pielęgnacji zabytkowego założenia parkowego. Po zakończeniu II wojny światowej następuje przesiedlenie do Gałowa mieszkańców Wołynia. W majątku powstaje Państwowe Gospodarstwo Rolne, które funkcjonuje do roku 1992. 21 grudnia 1990 r. decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Zespół zostaje wpisany do Rejestru Zabytków. Po upadku PGR obiekt trafia do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a następnie w roku 1997 trafia w ręce prywatne i wyniku pożaru w roku 1997 ulega całkowitej dewastacji.